Advocaten, belastingconsulenten en andere tussenpersonen worden verplicht om de fiscus op de hoogte te brengen van de belastingconstructies die ze aanbieden aan hun klanten. Dat voorstel zal de Europese Commissie woensdag op tafel leggen.
Schandalen als de Panama Papers en de Bahamas Leaks hebben de aandacht gevestigd op de sleutelrol die sommige bankiers, advocaten, accountants, consulenten en andere tussenpersonen spelen bij het uittekenen van offshore constructies die hun klanten helpen om geld te versluizen naar belastingparadijzen en zo hun fiscale factuur te verlichten.
De Commissie wil deze tussenpersonen daarom tot meer transparantie dwingen. Via een aanpassing van de richtlijn over de administratieve samenwerking tussen belastingsautoriteiten zullen ze verplicht worden om agressieve, grensoverschrijdende belastingsstrategieën te melden bij de fiscus. Die informatie wordt dan via een centrale databank ook automatisch uitgewisseld onder de lidstaten.
Gegevens snel vrijgeven
Concreet stelt de Commissie voor dat de tussenpersonen agressieve belastingsstrategieën aanmelden binnen de vijf werkdagen nadat ze die ter beschikking van hun klanten hebben gesteld. De Commissie hanteert daarbij een ruime definitie. Het gaat om alle tussenpersonen, ongeacht hun beroep. Wanneer de tussenpersoon niet in Europa gevestigd is, of gebonden aan een beroepsgeheim, dan verschuift de aanmeldingsplicht naar de klant zelf.
Enkel Groot-Brittannië, Ierland en Portugal beschikken al over zo’n regeling. De Commissie meent dat die meldingsplicht, eerder ook al aanbevolen door de OESO, de fiscus zal toelaten om korter op de bal te spelen en achterpoortjes te sluiten. Ook zou de maatregel een ontradend effect moeten hebben op zowel tussenpersonen en klanten. Ze laat het wel aan de lidstaten om sancties te voorzien.
Bedoeling is dat de gewijzigde richtlijn vanaf januari 2019 in werking treedt. Groen-Europarlementslid Bart Staes roept de lidstaten alvast op “niet weer allerlei bezwaren en blokkades op te werpen”. “Europese burgers hebben er recht op te weten welke professionals hun tijd vullen met het opsporen van achterpoortjes in de wetgeving om vermogen te helpen ontsnappen aan waar elke burger wél aan bijdraagt: de gezamenlijke schatkist.”
