Redactie Trends

‘Beleggers moeten verder kijken dan de retoriek van Macron’

De schouders van Emmanuel Macron torsen hoge verwachtingen. Hij is pas verkozen tot Frans president, en nu al wordt hij bewierookt als de redder van Europa. Maar een beetje voorzichtigheid is aangewezen bij al die hoge verwachtingen. Dat zegt Lucy O’Carroll, chief economist bij Aberdeen Asset Management.

De opgang van Macron naar de top van het Franse politieke leven is opmerkelijk. Achttien maanden geleden bestond zijn partij nog niet. Vandaag staat hij voor de herculestaak om aan alle verwachtingen te voldoen.

En er is werk aan de winkel: ondanks een stevig herstel gaat de Franse economie nog steeds gebukt onder een erfenis van mislukte hervormingen. Jobcreatie blijft een grote uitdaging, zeker voor laaggeschoolden. Macron kwam al snel met enkele voorstellen om de arbeidsmarkt te hervormen. Met zijn parlementaire meerderheid en de verbeterende economische vooruitzichten heeft hij op het eerste gezicht de wind in de zeilen. Maar critici stellen dat zijn hervormingen nog niet de revolutie inluiden die hij tijdens zijn campagne beloofd heeft. En dan zijn er nog de sterke Franse vakbonden, die al een dag van protest hebben aangekondigd. We moeten dus nog zien hoe het in de praktijk afloopt met deze hervormingen en andere beloftes.

Macron is niet de eerste Europese politicus die aan stratosferische verwachtingen moet voldoen. De Griekse premier Alexis Tsipras beloofde na zijn verkiezing in 2015 een vuist te maken tegen de schuldeisers van zijn land. Maar de grote omvang van de Griekse economische ellende riep zijn ambitie een halt toe. En de voormalige Italiaanse premier Matteo Renzi slaagde er niet in de structurele hervormingen te brengen waar Italië al zo lang op zat te wachten.

De politicus van wie destijds misschien wel het allermeeste verwacht werd, was Barack Obama met zijn campagne: “Yes we can”. Maar velen voelen dat hij zijn belofte niet helemaal heeft waargemaakt. Zijn hervormingen stokten in het Congres, en het nieuwe Republikeinse bestuur draaide al enkele sleutelelementen van zijn erfenis terug.

Beleggers moeten verder kijken dan de retoriek van Macron

Kortom: het is moeilijk om die blijkbaar typische cyclus van verwachtingen en ontgoocheling te vermijden. De menselijke natuur vestigt nu eenmaal graag haar hoop op individuen die duidelijke en schijnbaar eenvoudige oplossingen meebrengen, zeker in harde tijden. Het kiespubliek geeft dan de voorkeur aan simpele slogans die bekend aanvoelen, in plaats van aan berekende, genuanceerde analyses die weinig beloven (maar soms juist meer waarmaken). ‘Make America Great Again’ mag dan geen gedetailleerde oplossingen geboden hebben voor de ziektes van de VS, maar het leek wel goed samen te vatten wat de kiezers wilden of voelden.

Politici zullen altijd dingen beloven die ze niet waarmaken eens ze verkozen zijn. Kiezers beslissen zelf hoeveel geloof ze hechten aan die beloftes. Uiteindelijk blijkt altijd dat politici ook maar mensen zijn: veranderingen doorvoeren is heel hard werken, en als het niet lukt volgt de ontgoocheling.

Net als kiezers zijn ook beleggers doorgaans niet zo goed met het beoordelen van politieke gebeurtenissen. Dat komt doordat ook zij naar duidelijke signalen in de beloftes speuren en op basis daarvan definitieve voorspellingen maken. Maar de waarheid is dat het aan het begin van de ambtstermijn bijna onmogelijk te extrapoleren valt wat een politicus zal kunnen bereiken. Beleggers moeten daarom beter doorheen de retoriek luisteren. Ze moeten het lawaai negeren, vragen stellen bij de assumpties waarop de beloften rusten, en zich concentreren op wat de politici wél kunnen controleren. Zelf verwacht ik door die analyse niet dat Macron op enkele kwartalen tijd alles zal kunnen bereiken wat vandaag voorspeld wordt. En daar is helemaal niets verkeerd mee.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content